අත්තම්මා
දොරකඩ පඩිය උඩයොමාන නෙත් අනන්තයට
කොතරම් කාලයක්
ඉන්න ඇතිද අත්තම්මේ උඹ
“මී පුප් ලදිම් දරු නොලදීම්
රන්කැටි පුතා කෝ කෝ”
කිසාගෝතමී ට, පටාචාරා ට
අවබෝධවුවාට සත්ය
අත්තම්මා බලන් හිටියා
මැරෙනකම්ම
එකක්ද දෙකක්ද දරුවන්ම තුන්දෙනෙක්
හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්
අහස පොළව දෙදරා යන සුසුම්
දන්නා මුත් නොඑන බව ඔවුන්
උඹේ ඇස් සුසුම් හෙලමින්
බලන් සිටියා....
මැරෙනකම්ම
හැරගිය දිනේ ත් උඹ මේ ලෝකය
යොමුවී තිබුනේ උඹේ දෑස් අනන්තයට
“මී පුප් ලදිම් දරු නොලදීම්
රන්කැටි පුතා කෝ කෝ”
11/04/2015
No comments:
Post a Comment